inheemse drijfplanten: EEN UITSTEKENDE KEUZE

Nu experts in Europa na de waterhyacint ook de verkoop van de watersla verbieden vanaf augustus 2024 omdat het invasieve planten zouden zijn, gaan we even dieper in op de inheemse soorten. Deze drijfplanten kunnen wel tegen onze winters in tegenstelling tot de vorstgevoelige planten die nu verboden worden. Sommige dingen moet je nu eenmaal niet proberen te begrijpen. 

Over het algemeen kan men stellen dat drijfplanten houden van stilstaand tot langzaam stromend water. Deze planten spelen een cruciale rol in de gezondheid en het evenwicht van vijvers en waterpartijen, omdat ze de waterkwaliteit verbeteren en helpen bij het voorkomen van algenbloei. Maar ze kunnen ook ferm uitbreiden en dan is het aangewezen om nu en dan een deel af te scheppen en op de composthoop te gooien. Ook geven ze beschutting aan jonge visjes en in het water levende insecten. In vijvers met planteneters zoals koi en andere karpers hebben ze het zonder bescherming vaak wat lastig.

Inheemse drijfplanten zijn planten die van nature in een bepaalde regio voorkomen en zich door de tijd heen hebben aangepast aan de plaatselijke omstandigheden. In dit blogbericht bespreken we de meest voorkomende inheemse drijfplanten voor jouw vijver.

Eendekroos (Lemna minor) is een alom gekende inheemse drijfplant. Deze plant is klein en bestaat uit heldergroene, ronde blaadjes die drijven op het wateroppervlak. Eendekroos groeit snel en vormt dichte dekens op het water, wat een belangrijk kenmerk is van deze plant. Kroos heeft geen opvallende bloemen, maar dient als voedsel voor vissen, vogels en andere dieren in en rond het water. Eendekroos kan in de winter helemaal verdwijnen en in de lente is het er plots weer.

Kikkerbeet (Hydrocharis morsus-ranae) De plant staat bekend om zijn decoratieve uiterlijk, met ronde, donkergroene bladeren die op het wateroppervlak drijven. Deze bladeren zijn glanzend en kunnen een doorsnede hebben van enkele centimeters. In de zomer produceert kikkerbeet kleine, witte bloemen met drie bloemblaadjes die boven het wateroppervlak uitsteken. Deze bloemen trekken bestuivende insecten aan, wat bijdraagt aan de biodiversiteit van de omgeving. Het vormt aantrekkelijke drijvende matten op het wateroppervlak en biedt schuilplaatsen voor vissen en andere waterdieren.

Waternavel (Hydrocotyle vulgaris). De plant wordt gekenmerkt door zijn ronde, donkergroene bladeren die aan lange stengels drijven op het wateroppervlak. De bladeren hebben een karakteristieke vorm die doet denken aan een navel, vandaar de naam van de plant. In de zomer produceert waternavel kleine, witte bloemen die in tuilen op korte stelen boven het wateroppervlak verschijnen. Deze bloemen zijn niet alleen aantrekkelijk, maar trekken ook bestuivende insecten aan.

Groot blaasjeskruid (Utricularia vulgaris) is een inheemse, vleesetende drijfplant. Deze plant onderscheidt zich van andere drijfplanten door zijn unieke vermogen om kleine prooien zoals waterinsecten en zoöplankton te vangen met behulp van blaasjes. De plant heeft fijn verdeelde, draadachtige bladeren die meestal onder het wateroppervlak hangen. Aan deze bladeren zitten kleine blaasjes, waarmee groot blaasjeskruid snel prooien kan opzuigen wanneer ze in contact komen met de blaasjes. Dit vleesetende gedrag helpt bij het beheersen van insectenpopulaties in het water. In de zomer produceert groot blaasjeskruid opvallende, gele bloemen die boven het wateroppervlak uitsteken. Deze bloemen zijn niet alleen decoratief, maar trekken ook bestuivende insecten aan.

Waternoot  (Tarpa natans) Deze plant wordt gekenmerkt door ronde, hartvormige bladeren die in een rozetvormig patroon over het wateroppervlak drijven. De bladeren zijn vaak helder tot donkergroen van kleur en hebben een wasachtige textuur, waardoor ze bestand zijn tegen water. De bloemen van Tarpa natans zijn klein en kunnen variëren in kleur van wit tot lichtgeel. Ze verschijnen meestal in het late voorjaar tot de zomer en geven de plant een decoratieve uitstraling. Deze bloemen worden gedragen op korte stelen boven het wateroppervlak, waardoor ze gemakkelijk te onderscheiden zijn van de bladeren. De plant overwintert als een soort bolster of noot die op de bodem van de vijver terecht komt.

Krabbescheer (Stratiotes aloides) Het heeft een unieke uitstraling dankzij de lange, puntige bladeren die in een rozetvormig patroon uit het midden van de plant groeien. Deze bladeren kunnen variëren van lichtgroen tot donkergroen en hebben scherpe randen, wat de plant haar naam geeft. Krabbescheer produceert in de zomer prachtige, opvallende bloemen die variëren van wit tot lichtroze

Conclusie

Inheemse drijfplanten zijn een uitstekende keuze voor jouw vijver vanwege hun aanpassing aan lokale omstandigheden en hun bijdrage aan een gezond ecosysteem. Ze bieden schaduw en bescherming voor waterdieren, helpen bij het zuiveren van het water en dragen bij aan de esthetiek van jouw vijver. Door de juiste soorten inheemse drijfplanten te kiezen en ze goed te onderhouden, kun je genieten van een prachtige en gezonde vijveromgeving. Momenteel worden nog niet alle soorten in de handel aangeboden, maar ik denk dat het assortiment wel zal uitbreiden in de nabije toekomst.